Afgelopen week las ik een vrij herkenbaar, maar confronterend artikel van de Volkskrant over millennials en buiten de deur eten. We geven namelijk gemiddeld maar liefst 125,- uit per maand aan eten en drinken buiten de deur, tegenover 40,- door babyboomers. Vrij schokkend. En erger nog: ik ben er zelf ook schuldig aan wanneer ik de ‘waar geef ik mijn geld aan uit’ functie van mijn Rabo app moet geloven.

Insta-ready en kleurrijk: het hoort bij onze levensstijl

Volgens het Food Service Instituut Nederland maakt het deel uit van onze ‘levensstijl’. Wat je eet en waar je dat doet, dat is het gesprek van de dag. Van het feit of we nog vlees eten of vegan zijn, waarom we dat nieuwe eettentje nog niet geprobeerd hebben, tot het delen van al dat lekkers op social media. Vreselijk eigenlijk. Ik moest zelf vooral erg lachen om de benamingen van sommige gerechten in dat artikel: van avocadotoast met sumak, feta en mintbladeren tot een verfrissende lychee-infused gin met limoenblad: de culinaire creativiteit is eindeloos, de kleurrijke bouwsels en brouwsels zijn insta-ready.

Millennials uit eten: “Joh, even gezellig in de stad”

Wanneer ik naar mezelf kijk, besef ik me dat het er bij mij niet veel anders aan toegaat. “Goh, was je alweer uit eten? Jij neemt het er ook maar van!”. Dat hoor ik regelmatig. Maar wanneer ik heb afgesproken om samen met een vriendin te eten, dan kijken ze me gek aan wanneer ik aangeef dat ik ‘deze keer prima gewoon zelf wil koken’. Vriendin X: “Oh, ik dacht we gaan even lekker in de stad een hapje eten”. Ik: “Ach, wat maakt het ook uit”. En zo ben ik weer twee of drie tientjes lichter.

Het feit dat ‘wij millennials’ wel vaak uit eten gaan, maar niet duur, lost nog steeds niets op. Vaak en niet duur uit eten gaan is uiteindelijk ook veel. In ieder geval wel wanneer ik het ‘waar gaat mijn geld naartoe’ gedeelde van mijn Rabobank app bekijk. Geniaal bedacht, maar ook intens confronterend.

Traceerbare fietsers en scooteraars; bedankt

Wat ik hier nu verder van vind? Lastig te zeggen. Ik weet als geen ander dat ik behoorlijk kan besparen op mijn uitgaven aan eten en drinken. Maar het hoort er ook een beetje bij: drankjes doen tijdens de vrijmibo in de stad, van goedkope wijn naar gin tonics en bijkletsen onder het genot van sushi, een burgertje of toch een ‘simpele pizza’. Waar uit eten gaan vroeger nog bijzonder en voor speciale gelegenheden was, is het nu het nieuwe normaal. Daarnaast zorgen de traceerbare fietsers en scooteraars van alle Thuisbezorgds van deze wereld ervoor dat we binnen drie tikken op onze smartphone binnen een half uur een bord warm eten op onze schoot hebben (als je geluk hebt). Joh, bedankt!

Ach, het hoort uiteindelijk een beetje bij de tijd. Het is gezellig, hip en leuk. Een beetje op mijn uitgaven letten is niet verkeerd, want er kunnen best wat euro’s op bespaard worden. En tot die tijd toch maar ongegeneerd profiteren van de ‘bakjes van mama’. Want dat is en blijft toch goud waard.