Ondanks dat ik haar ruim vijf jaar niet had gesproken, reageerde oud studiegenoot Judith enorm enthousiast op deze nieuwe rubriek. Een rubriek waarin ik met mede-millennials of andere generaties praat over deze interessante generatie. Judith en ik spraken af om vooral te praten over stress en burn-outs, maar het ging al snel meer over millennials en carrière maken. In een voor mij bekend Gronings tentje, de naam Wadapartja spreekt boekdelen, spraken we af. Een kop thee veranderde al snel in een wijntje, want het was immers al donderdag, zei Judith heel treffend. Na een korte levensupdate was het tijd voor het onderwerp van gesprek: de millennial generatie!

 

“Wat is volgens jou de definitie van een millennial”?

Judith: “Als ik aan een millennial denk, dan zie ik iemand voor me die ambitieus is en altijd meer wil. Het kan niet snel genoeg gaan voor een millennial”.

 

“Vind je van jezelf dat je een typische millennial bent”?

Ja, ik denk het wel. Ik ben ook bezig met van alles en ik ben altijd druk. Op mijn 19e was ik al bedrijfsleider in een restaurant in Leeuwarden. Vervolgens heb ik naast mijn studie aan de universiteit altijd 32 uur gewerkt. Op dit moment combineer ik mijn ‘grote mensen baan’ met mijn scriptie. 

 

“Waar zie je jezelf dan over vijf jaar”?

Simpel: over vijf jaar run ik een eigen restaurant of ben ik CEO bij een grote organisatie waar ik helemaal achter sta. Het lijkt me heel gaaf om mijn naam te koppelen aan een tof bedrijf!”. 

Ik ken Judith zelf niet anders dan dit: ambitieus, een harde werker, altijd positief en vooral heel spontaan en vrolijk. En dat is ze nog steeds. Ze vertelt met veel enthousiasme over haar huidige baan die ze al twee jaar uitoefent: projectmanager bij een organisatie in Utrecht wat coaching en trainingen voor jongeren verzorgt. Ze is de spin in het web: iedere dag is anders en ze leert iedere dag meer en meer. Judith: “In het begon voelde ik me jong en klein. Maar naar mate ik er langer werkte begon ik meer te leren. Mensen nemen me nu serieus omdat ik hard werk en anderen daardoor iets kan bijbrengen. Dat voelt tof”.

 

“Millennials en carrière maken: hoe zit dat?”

Judith: “Millennials voelen vaak veel werkdruk. Bij ons voel ik dat ook. Maar dat komt vooral door mezelf. Soms werk ik vier of vijf uur per week over, maar dat probeer ik nu minder te doen. Het werk is leuk, waardoor het vaak niet voelt als druk. Wel heb ik er veel voor over. Het brengt me veel en ik wil graag stappen zetten en carrière maken. Hard werken en commitment zijn belangrijk daarbij. Ik vind het jammer dat er zo weinig vrouwen aan de top staan. Hoe dat komt? Omdat we minder vaak bereid zijn om 50/60 uur te knallen, wat veel mannelijke haantjes wel doen. 

“Ik merk die druk om te presteren onder collega’s, maar ook bij mijn vriendinnen. Drie dagen stage, een dag scriptie, dan nog een dag om vakken te volgen aan de uni en natuurlijk nog een groot sociaal leven bijhouden. Nachtwerk is niemand vreemd. Zelf ben ik gelukkig niet heel erg vatbaar voor stress. In ieder geval minder dan een gemiddelde millennial. Als ik moe ben of stress heb ga ik hardlopen en gooi ik alles er weer uit. Zo simpel is het voor mij. 

 

“Waarom denk je dat de werkdruk zo hoog is?”

Ik denk omdat we veel ballen hoog willen houden, we willen presteren, alles goed doen en we zijn vooral perfectionistisch. We willen onze problemen niet erkennen, maar moet op een gegeven moment wel. Het is net zoals met Instagram: dat is alleen maar buitenkant. We zijn heel veel bezig met het perfecte plaatje. 

 

“Keuzestress, is dat iets waar je veel mee te maken hebt?”

Daar hebben we zeker veel mee te maken. Het punt is: jongeren kiezen vaak een studie op basis van wat vrienden doen of wat hun ouders willen. Ze voelen veel druk om het goed te doen, ook vanwege het leenstelstel wat het studenten moeilijker maakt. Er zijn in Nederland zo’n 300 verschillende studies die je kunt doen. Keuzestress is dan niet zo gek. In het werk wat ik doe hoor ik daardoor veel over millennials met burn-outs”. De vele prikkels zijn volgens Judith en mij iets wat zorgt voor die keuzestress. Er biedt zich zoveel aan. Terwijl Judith en ik hierover discussiëren tikt ze af en toe op haar smartwatch omdat er berichtjes binnenkomen die ze op dat moment half wel, half niet leest. Hoe ironisch. 

 

“Wat wil je nog meer kwijt over generatie Y”?

“Ik heb het idee dat deze generatie niet zo veel meer aan kan. Ik ben van mening dat je hard moet werken als je iets wilt bereiken. Je moet voor je plek vechten. Dat is iets wat we meer hebben geleerd in het noorden. In Utrecht is het gros hoog opgeleid, vegan en doet aan yoga. Echt een millennial ding. Men gaat vooral mee in de massa.”

Judith sluit af met een allesomvattende slotzin die ik goed bij haar vind passen: “ik vind mezelf een gelukkig millennial: ik heb weinig last van stress, maar ik ben wel ambitieus en werk veel en hard. The best of both worlds!”.

Share This